அமரன் கவிதாவெளி
*
புறமென்ன, அகமென்ன-
அவ்வப்போது தலை
நீட்டும்
அவரவர் புலன்பசி!
*
மப்பும் மந்தாரமாய்
வானில் கண்ணாமூச்சி
ஆட்டம்
பொய்யாச்சு
மழை மட்டும்.
*
சுகந்த வைகைறையும்
மாமிசத் துண்டாடும்
ஒரு சிலர்…
வரங்கள்-சாபங்கள்.
*
இருட்டும் நரகந்தான்
குருதி வாசம் வெருட்டி
வர
இரட்சிப்பில் செங்கதிரோன்.
*
உதிர்ந்துப்போ.
காற்றே
அன்னை மடியென்றமைதியிலே
கண்கள் துயிலட்டும்.
-நன்றி:- மகாகவி-இதழ்-பிப்ரவரி-2014.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக